Corona perikelen
Door: Esther Steens
Blijf op de hoogte en volg Esther
29 Maart 2020 | Mexico, Zapopan
Wat we in eerste instantie met interesse volgden over de uitbraak in Azië en Europa werd ook hier in Mexico een steeds serieuzere dreiging.
De eerste maatregelen werden echter niet door de President, maar door de Gouverneur van de staat Jalisco genomen ( de staat waarin wij wonen).
In eerste instantie zouden de scholen in onze staat vanaf 21 Maart gesloten worden, werd in het weekend dat we naar het strand waren geweest besloten. De roep om maatregelen werd steeds sterker vanuit de bevolking ( en daarmee ook de paniek) maar op landelijk niveau werd er niets mee gedaan en werd het afgedaan als niet bedreigend genoeg om er iets mee te doen.
Het aantal besmettingen leek laag te blijven, maar tegelijkertijd bleek ook al gauw dat er alleen getest werd als je symptomen had en uit besmet gebied kwam. Het aantal echt besmette personen was dus een raadsel.
De gouverneur besloot uiteindelijk al snel om in Jalisco de scholen al vanaf 17 maart te sluiten.
Koen mocht nog gewoon naar het werk, maar ook dat veranderde al snel, wederom op verzoek van de gouverneur. Gezonde afstand houden, handen vaak wassen met water en zeep in de binnenkant van de elleboogplooi hoesten en niezen of in een wegwerpzakdoekje werden geadviseerd.
Bij Koen op het werkwoord al snel besloten om de helft van de medewerkers, waar het kon, thuis te laten werken om zo de ruimte te creëren om op gezonde afstand van elkaar te kunnen blijven werken. Echter was het wel de bedoeling dat de ene dag de ene helft op kantoor was en de andere dag de andere helft ( anders gaat het niet werken, dan vertrekt men naar het strand en gaat vanuit daar ' werken'). Maar al heel snel werd er overgeschakeld op volledig thuiswerken. Deze gebeurtenissen vinden allemaal binnen een week plaats.
vorige week vrijdag werd er door de gouverneur verzocht aan alle mensen van Jalisco om 5 dagen binnen te blijven en alleen naar buiten te gaan voor noodzakelijke zaken ( nu is eten voor Mexicanen wel echt een essentieel ding). Na die 5 dagen is dat verlengd met nog 4 dagen.
We waren benieuwd of we het effect zouden zien.
Nu hebben we zelf die vrijdag ergens gegeten, met de voorwaarden dat er voldoende ruimte moest zijn om een gezonde afstand te houden. Nou dat was niet zo moeilijk.
Zaterdags was het onverminderd druk op de weg in onze buurt en vroegen wij ons af hoe dat verder zou gaan.
Het supermarkt bezoek was ook echt een uitdaging. Veel houdbare producten waren op, zoals wcpapier, handzeep, handgel, pasta, blikken tomaten, volkorenbloem enz.
Zondag echter was het een stuk rustiger op de weg.
Ik ging brood halen bij de bakker ( in een onnoemelijk klein winkeltje) en er werd met een boog om me heen gelopen door een hardloper. Ik voelde me een paria en ik moest hetzelfde gaan doen. Met een grote boog om mensen heen gaan lopen, alsof ze lepra hebben ( Corona besmet waren in dit geval), over stigmatisering gesproken!
Ik merk iedere keer weer echter dat lang niet iedereen het zo serieus neemt die afstand. In de Supermarkt bijvoorbeeld moet ik soms echt een omweg nemen om niet te dicht bij anderen in de buurt te komen en de ergste exemplaren zijn degenen met de mondkapjes op. Die zie je heel veel. Op straat, in de winkel en zelfs mensen met een mondkapje op in de auto. Men waagt zich veilig en bekommert zich niet meer om de ander. Daarbij zie ik ze met enige regelmaat aan de mondkapjes zitten met hun handen, want comfortabel zitten ze niet echt.
Van de week hadden we de eerste volle schoolweek online. Best vermoeiend. Wennen aan de schema's, aan wat er van de meiden verwacht wordt, hoe werkt het precies en dan ook nog proberen het huishouden een beetje te doen. Tussen 8 en 14 uur ben ik de surrogaat juf, daarna de kok en de afwashulp, dan huishoudster en mama. En als de kinderen op bed liggen ben ik echtgenote. Enne.......Ik geloof dat ik niet heb geschreven wanneer ik mezelf was.
De eerste 2 dagen heb ik daar wel echt last van gehad. Veel hoofdpijn aan het einde van de middag en een super slecht humeur.
Niet alleen vanwege het thuisonderwijs van de kinderen, maar ook van de hele berichtgeving over de ontwikkelingen van het virus en alle reacties daarop in de verschillende app groepen ( de buurvrouwen groep, de 2 klassen apps van de meiden enz).
Daarom heb ik besloten me tijdelijk terug te trekken uit de buurvrouwengroep. Er waren dagen bij waarop ik soms 100 berichtjes binnen kreeg die ik niet gelezen had! Gekmakend.
En daarbij komt natuurlijk ook nog de bezorgdheid over familie en vrienden in Nederland.
Koen houdt me nu op de hoogte van alle belangrijke berichtgeving over de situatie. En daar ben ik hem dankbaar voor. Dat geeft mij heel veel rust.
Inmiddels lijkt het erop dat ik wat beter een ritme heb gevonden en de rust wat is wedergekeerd. De hoofdpijn is in ieder geval weg. De meiden hebben ook hun ritme gevonden en dat maakt het allemaal een stuk werkbaarder.
We een week verder en ben ik blij dat het weer weekend is. Geen juf voor 2 dagen, huishoudster en kok ook niet. Moeder en echtgenote wel natuurlijk, maar er is ook ruimte voor mezelf!
Zo heb ik gisteren een zwembadje gekocht ( online) voor in de tuin. Aangezien het zwembad in de wijk gesloten is en de temperatuur hier inmiddels flink kan oplopen.
Binnenkort kunnen we dus gewoon aan het zwembad liggen in het weekend! En wie wil er nu geen privé zwembad in de tuin!
Gisteren liet de President ook van zich horen. Hij verzocht ons dringend om de komende maand thuis te blijven waar mogelijk om er op deze manier voor te zorgen dat de verspreiding langzamer gaat en de mensen die medische hulp nodig hebben dat ook kunnen krijgen. Prima punt natuurlijk. Want dat is misschien nog wel wat ik het meeste vrees. Dat als ik of Koen of de kinderen, het slechtste scenario voor de kiezen krijgen, er wel een plekje voor ons is in het ziekenhuis.
Vanuit mij huis hier in Zapopan wens ik iedereen heel veel sterkte, liefde en geluk! Hou vol, we komen er doorheen.
-
29 Maart 2020 - 22:23
Anke:
Lieve Esther,
Ja lieverd ik kan me voorstellen dat het heavy is. Veel maatregelen zijn vergelijkbaar met de onze. Scholen zijn hier ook gesloten enz. enz.
Jij hebt ook nog een te maken met een land met een totaal andere cultuur. Ookal zijn de kinderen goed ingeburgerd, ook voor hun zal het heavy zijn school online. Fijn dat je nu meer je rust aan het vinden ben. Het is voor iedereen een moeilijke periode met voor sommige veel ongemak. Het is een kwestie van je er aan overgeven en op je af laten komen. De grote piek zal bij ons ook nog komen en nu zijn de problemen al ontzettend groot m.b.t. De zorg die mensen nodig hebben. Laten we hopen dat het niet al te lang gaat duren s dat we gezond blijven, dat is het enige wat telt.
Lieve Esther heel veel sterkte daar, veel liefs voor Koen en de meisjes en zorg goed voor jezelf.
Liefs Anke
-
30 Maart 2020 - 10:58
Berthy Marneef:
Lieve Esther , Koen en kinderen.
Fijn te lezen dat het goed gaat met jullie, ondanks alle ongemakken. Het is een angstige tijd. waarvan ik hoop dat het niet al te lang gaat duren. Maar we moeten er maar het beste van maken. Lekker dat je een zwembadje in de tuin hebt nu.
zo warm is het hier nog niet maar je kunt wel zien dat het lente is,
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley